Sony FE 24-105 mm f/4 G OSS - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Duża liczba elementów specjalnych zastosowanych w konstrukcji optycznej Sony 24–105 mm dobrze wykonuje swoją pracę, przez co obiektyw nie ma problemów z podłużną aberracją chromatyczną i to niezależnie od użytej ogniskowej. Dobrze pokazują to poniższe zdjęcia.
Trochę inna sytuacja panuje w przypadku poprzecznej aberracji chromatycznej, która w obiektywach o sporej krotności zooma i dających jednocześnie szeroki kąt widzenia, jest zawsze trudna do skorygowania. Poniższe wykresy pokazują przebieg tej wady, odpowiednio dla brzegu matrycy APS-C oraz brzegu pełnej klatki.
To, co może wzbudzać lekki niepokój, to zachowanie na ogniskowej 24 mm. Obserwujemy tam wartości średnie, które momentami podchodzą pod duże, przez co aberrację na zdjęciach daje się zauważyć. Na przeciwległym biegunie znajduje się ogniskowa 70 mm, gdzie, niezależnie od przysłony, aberracja jest po prostu bardzo mała. W przypadku ogniskowej 40 mm też nie ma najmniejszych powodów do niepokoju, bo odnotowane rezultaty trzymają się granicy poziomu małego i bardzo małego. Troszkę wyższe wyniki widać na ogniskowej 105 mm, ale wciąż można uznać je za małe.
A7R III, RAW, 24 mm, f/4.0 | A7R III, RAW, 70 mm, f/11.0 |
Aberracja sferyczna
Pierwsze ujęcia zaprezentowane w niniejszym rozdziale oraz zdjęcia rozogniskowanych krążków światła pokazują, że aberracja sferyczna nie jest problemem, którym powinniśmy zaprzątać sobie głowę. Krążki uzyskane przed i za ogniskiem, niezależnie od użytej ogniskowej, nie pokazują istotnych różnic. Także dojrzenie efektu „pływania” ogniska jest naprawdę trudne. Wniosek jest więc jeden – konstruktorzy optyki Sony 24–105G zadbali należycie o korygowanie aberracji sferycznej.
A7R III, 70 mm, f/4.0, przed | A7R III, 70 mm, f/4.0, za |
A7R III, 105 mm, f/4.0, przed | A7R III, 105 mm, f/4.0, za |